Ensemble
De zoveelste Viking/Fantasy/Ridderstrip beu? Dan is de reeks ‘Rio’ misschien iets voor u. De setting, het hedendaagse Brazilië inclusief tegenstelling tussen flitsende jetset en drugsbendes armoedige favela’s, is er eentje die niet vaak gebruikt wordt in strips. Verandering van spijs doet eten.
Panamarenko
De Braziliaanse stripmaker Leo verblijdde de wereld in 1994 met de Stripreeks ‘Aldebaran’ (5 albums). Nadien volgden nog 3 cycli: ‘Betelgeuze’ (5 albums), ‘Antares’ (6 albums) en Kwantumanomalieën, waarvan dit vijfde deel het afsluitende album is.
Moederliefde
De zijreeks ‘Donjon Monsters’ presenteert de lezer een afgerond verhaal over een zijpersonage uit de drie hoofdreeksen. De ideale manier om het toch al vrij omvangrijke Donjon universum te leren kennen voor mensen die de stap nog niet gezet hebben. Zij die dat wel al gedaan hebben kopen elk nieuw Donjon album immers blind.
Mooie Plaatjes
De Spaanse tekenaar Sergio Bleda schrijft doorgaans zijn eigen scenario’s en leverde zo al enkele degelijke paranormale thrillers af. Die kregen dan ook vertalingen naar het Nederlands: ‘Bloedwinter’, ‘De Woensdagavondsessies’, ‘Slaap zacht, kleine meid’. Voor het scenario van ‘NSA’ vertrouwde hij op de in Frankrijk vrij bekende maar quasi onvertaalde Thierry Gloris. Misschien had hij dat beter niet gedaan.
Same Old
Hermann en zoon Yves H. hebben opnieuw een western strip gemaakt. Men kan daarover denken dat ze bezig moeten blijven natuurlijk. Van Hermann is dat terecht. Een monument, die man. Waarom we dat echter zouden moeten denken van Yves H. is me een raadsel. Die jongen kan simpelweg niet schrijven.
Niet normaal
De eerste aflevering van de western stripreeks ‘Stern’ was een goede start waarvoor lovende woorden op hun plaats waren. Dit tweede deel overtreft echter dat niveau nog en ontstijgt zelfs het genre.
Herdrukken maar!
‘Veel liefs uit Brussel’ is een herdruk van een uitgave uit 1982. U betaalt een dikke 17 euro voor een hardcover met 48 pagina’s strip, aangevuld met een flinterdun dossier. Na lezing kon ik in de verste verte niet bevroeden waarom dit album in godsnaam een ‘luxueuze’ herdruk krijgt 35 jaar na de eerste uitgave, laat staan waarom het in de eerste plaats gepubliceerd werd die eerste keer.
Knallen
Wablieft? Nog ‘Amoras’ albums nadat ons werd gezegd dat die zesdelige reeks een afgerond verhaal zou zijn? Dat ruikt naar geldklopperij…
Dikdoenerij
Toen ik op de Facebookpagina van een collega recensent een post over deze strip las, vreesde ik het ergste en hoopte ik op het beste. (Hallo Wouter!) Mijn hoop was echter tevergeefs.
Halve Integrale
Voor een beetje Manara mag u me altijd wakker maken en van integrale uitgaven word ik blij. Naar deze strip keek ik bovendien nog meer uit omdat ik ‘De Schakelaar’ nog nooit gelezen had. Groot was mijn verbazing dat deze ‘Integrale’ enkel deel 1 en 2 van ‘De Schakelaar’ bevat en niet deel 3 en 4.
Peter Moerenhout 