De onstaansgeschiedenis van deze stukjes deed ik al eens uit de doeken.

Vandaag geef ik u een ander stukje mee. Dit verscheen eerder in Schoon Schip jaargang 16 nr. 4, December 2009.

Mijn excuses vooraf.

“Mijne heren! Graag uw aandacht voor de edelachtbare dochter van onze doorluchtige Ansul: Kuttenat Druipzwijn!

Allen hier aanwezig zijn gekomen om de in de echtverbinding bij te wonen van het enige nageslacht van onze meest wijze Ansul met de Prins-regent van het machtige Marokogem: Meester Markwijn De Vriesbrandt.

De bruidsschat bedraagt de fabelachtige som van 2000 pond pure smaragd, 500 pond saffier van exquise kwaliteit, 175 el van de zuiverste zilverdraad ooit gesponnen, gesponnen door oude wijven uit de hoogvlakten.

Graag nu uw attentie voor de Kardinaal-bisschop van Oostendebeke, afkomstig van het huis van Alijn, Zijne Heiligheid Paardebril van Mekkeren!

[APPLAUS]

“Ja.”

“Absoluut!”

[APPLAUS + FEESTGEDRUIS]

FIN