Vooruit met de oudheid!

Het is geleden van toen ik een kleine pagadder was dat ik nog eens een strip over deze onversaagde jongeling las. Ik meen mij te herinneren dat ik de blonde beschermer der weduwen en wezen toen vrij saai vond: massa’s tekst, een zoutloos hoofdpersonage en statische tekeningen.

In het kader van de diversiteit bespreek ik af en toe eens een strip die voor mij niet meteen voor de hand ligt. Benieuwd hoe Alex het er nu van afbrengt… (PM)

Het verhaal van deze aflevering is in se een detectiveverhaal van het type “Sherlock Holmes/Agatha Christie”. Een aanstaande bruid wordt vermoord op de vooravond van haar huwelijk. Gelukkig zijn Alex en zijn cultureel verantwoorde sidekick Enak, ter plekke om de zaak op te lossen.

Wat volgt is een vrij spannende mix van historisch correcte gegevens en een ouderwets entertainend verhaal.

De strip lijkt me moderner van uitwerking dan wat ik me van deze reeks herinner. Eerst en vooral: minder tekst. Niet dat ik veel tekst niet kan smaken maar soms is te veel echt wel trop en Jacques Martin, de bedenker en vroegere maker van de reeks, kon er wat van. Ik kan me hem perfect inbeelden met bril, dik boek en aanwijsstok, op een belerend toontje iets over de Romeinse badgewoontes didacterend.

Om de getuigenis van verschillende sleutelfiguren wat meer schwung te geven schakelt men in deze aflevering af en toe over naar flashbacks. Dat werkt wonderwel verluchtend, alleen spijtig dat men een vrij mottig ziekenhuisgroen gebruikt heeft om ze in te kleuren.

Dat laatste blijkt een goede zet van de scenarist om het verhaal wat vlotter te doen lezen. Het talent van Alex echter, om à la Sherlock Holmes middels deductie, de feiten boven water te brengen is iets te groot om geloofwaardig te blijven. En een geoefend lezer ziet de dader al van verre komen aanhuppelen.

Desalniettemin heb ik van dit verhaal genoten. Vooral door de perfect gedoseerde, en niet te overvloedig rondgestrooide, historische weetjes die hier en daar door de strip geklutst worden.

Wat me ook verraste, en wat zeker niet mis is, is dat er een soort van lolligheid door het verhaal spookte. Het zal waarschijnlijk niet zo bedoeld geweest zijn maar ik had af en toe de indruk dat, als bepaald scènes nog iets langer zouden doorlopen, de personages, “In de Gloria” indachtig, zwaar uit de bocht zouden gaan.

De tekeningen van Marco Venanzi, de huidige maker, zijn minder statisch maar ook minder gedetailleerd. You win some, you lose some.

Al bij al, in al zijn neutraliteit, is deze strip een bevredigende snelle hap.

Alex 29: het testament van Caesar

Tekst, tekeningen & kleur: Marco Venanzi

Kleur: Céline Liégeois

Uitgeverij Casterman