Episch

Darren Aronofsky, één van mijn favoriete regisseurs, heeft ervaring met het schrijven van strips. Toen de geldschieters van “The Fountain”, zijn derde film, zich terugtrokken omdat Brad Pitt niet mee kon spelen, zag het ernaar uit dat de film nooit gemaakt zou worden. Aronofsky bleef niet bij de pakken zitten en maakte dan maar een strip van het verhaal. Het feit dat die strip redelijk fantastisch was, was er mede verantwoordelijk voor dat “The Fountain” toch nog gemaakt werd met andere geldschieters. De volgende film van Aronofsky wordt: “Noah” en wederom moest hij leuren en bedelen voor een budget. Pas toen hij na vier jaar soebatten een comic maakte van zijn script hapten de investeerders toe. Zou dat iets te maken hebben met de recente successen van Batman, The X-Men en andere Avengers?

“Bweikes, de Bijbel!” is een reactie die misschien niet verbaast. We associëren dit boek toch meestal met dufheid en veel te lange misvieringen. Iedereen die een beetje belezen is weet echter dat het Heilige Boek boordevol spanning en entertainment zit: seks, bloed, monsters en geweld zijn, vooral in het Oude Testament, de voornaamste ingrediënten van deze allesomvattende bildungsroman.

Aronofsky concentreert zich op het verhaal van Noah. In dit eerste boek worden Noah en zijn gezin geïntroduceerd. Bovendien krijgen we een beeld voorgeschoteld van hoe de wereld en de maatschappij er tijdens hun bestaan uitzien. Niet al te best is dat, dat weet u al, anders zou God de Vader die wereld niet willen vernietigen hebben.

Aronofsky smokkelt enkele verwijzingen naar hedendaagse excessen, onder andere neushoornstropers, het verhaal in en dat maakt het verhaal iets meer bij de tijd dan we ervan gewend zijn. Evenwel is het verhaal op zich al universeel natuurlijk. We krijgen onder andere de toren van Babel te zien, hét symbool van menselijke hoogmoed, en het is niet moeilijk daarin een metafoor te zien voor hoe de mensheid heden ten dage met elkaar en de natuur omgaat.

Het verhaal kabbelt in een aangenaam tempo voort en lijkt eerder de prelude te zijn van de actie die nog moet komen: de zondvloed zelve. Pas aan het eind van dit album maakt men zich op om de ark te gaan bouwen. En toch verveelt deze strip niet. Daarvoor is het verhaal te goed opgebouwd, worden de karakters te goed uitgespit en zijn de tekeningen te goed.

Die tekeningen zijn van Niko Henrichon. Vrij onbekend in onze contreien maar een gewilde covertekenaar over de grote plas. De graphic novel “Pride of Baghdad”, die hij op scenario van Brian K. Vaughn schreef, doet misschien ook een belletje rinkelen.

Henrichon tovert prachtige tableaus en grote platen uit zijn tekenpen. Wijdse vergezichten van een apocalyptisch landschap met esoterisch ogende hemelgewelven, de imposante mierennest die de toren van Babel is en de afschuwelijke visioenen die Noach beleeft zijn slechts enkele voorbeelden waarin ’s mans tekentalent aan de oppervlakte komen.

Vooralsnog dus nog niet veel actie maar wel een veelbelovende en fantastisch ogende proloog van wat nog komen gaat.

Noach nr. 1 – Wegens de slechtheid van de mensen

Tekst: Darren Aronofsky & Ari Handel

Tekeningen: Niko Henrichon

Le Lombard