De uitleg over het ontstaan van deze literaire cartoons kan u hier lezen.

Deze tekst werd eerder gepubliceerd in Schoon Schip jaargang 16 nr. 4, December 2009, Gierik & NVT jaargang nr. 27, winternummer 105 2009 & Plebs nr. 11, voorjaar 2010

licht Breekt

Alles is glas. Je kan door alles heen kijken. De straat is glas, gebouwen zijn glas, mensen zijn glas, ramen zijn glas, de lucht is glas. Vuil glas. Glas met oneffenheden. Glas met kleurverschil, glas met scheuren of sterren in. Of beiden.

Ik kijk naar mensen, ze kijken terug met glazen ogen. Ik zie hun glazen bloed door glazen aderen stromen. Sommigen hebben onrein bloed, bezoedeld bloed. Sommigen hebben kwarts door hun bloedvaten pompen. Velen hebben geen bloed.

Mensen in kostuums eten koffiebekers, een krant onder de arm en een paraplu of een aktetas bevestigd aan de andere, afhangend van de weersomstandigheden. Ze hebben een bril en haast.

Politie zandstraalt slapende zwervers. De tunnels zijn proper.

Het regent glasscherven. Men drinkt vloeibaar glas. Ik zie mensen breken. Een koppel breekt elkaar. Een politieman slaat een barst in een tiener.

Glas wordt geslepen in de vorm die we willen. Velen laten zich slijpen. De vallende glasscherven striemen iedereen. Alles wordt waziger, minder gepolijst, geblindeerd.

Alles is glas. Glas is alles.