Geflipt

Geert Peeten timmert al een tijdje aan de weg en dat doet hij alleen. Opmerkelijk want in nummers van Beeldstorm en Plots stripmagazine en met enkele in eigen beheer uitgegeven strips (waarvan “Ex Capite” de opmerkelijkste is) bewees de man al dat hij kan tekenen. Hij bewees echter eveneens dat hij een voorliefde heeft voor weirde verhalen vol visuele symboliek en het, als een doorgedraaide professor, experimenteren met striptechnieken. Wat voor het grotere publiek doorgaans ontbrak was een coherent verhaal, iets wat zijn laatste worp, “Sky” wel biedt.

De premisse van “Sky” is simpel: twee broers, tweelingen, dromen van hetzelfde meisje en dezelfde carrière in het luchtruim. Ray slaagt erin de carrière als piloot en de relatie met het droommeisje te verzilveren, terwijl beiden aan Anton ontglippen. Ironisch genoeg sterft Ray kort nadien.

Wat volgt is een monoloog en zelfonderzoek van de overlevende broer die tot op het bot gaan. Anton filosofeert zich een weg doorheen het verhaal en snijdt, via observaties over Sky en zijn nieuwe beste vriend Albert, enkele interessante menselijk dilemma’s en preoccupaties aan. Anton lijkt de lezer langzaam naar het onverbiddelijke einde van de strip te redeneren.

Peeten zou Peeten niet zijn moest hij zijn werk niet doorspekt hebben met allerlei visuele zinsbegoochelingen en transformaties: punten die in dialogen gemaakt worden of gevoelens die bij bepaalde personages de overhand krijgen worden verbeeld in de eigenlijke beelden van de strip. Zo verandert Albert die Sky met een verrekijker bespioneert terwijl ze halfnaakt staat te dansen, langzamerhand in een neanderthaler. Peeten plaatst daar dan een bespiegeling over de fantasieën en driften van de man tegenover in de tekst. Even nadien blijkt Albert toch gewoon zichzelf gebleven. Zomaar, zonder uitleg. De tekeningen van de personages en het decor zijn slechts afspiegelingen en veruitwendigingen van het innerlijke slagveld van de protagonisten. En nergens loopt dit de ontwikkeling van het verhaal in de weg.

Zulke bokkensprongen worden niet door alle striplezers gewaardeerd maar Peeten komt er hier, naar mijn bescheiden mening, ruimschoots mee weg. Meer nog: het is wat deze strip speciaal maakt. Zonder zijn grafische en associeerdrang zou deze strip wegzinken in het grote aanbod van vandaag en er niet, zoals nu, wegens doorgedreven eigenzinnigheid met kop en schouders bovenuit steken.

Die kwaliteiten zorgen er waarschijnlijk ook voor dat iemand als Peeten naast een uitgever of subsidies grabbelt. Als hij daar al nog naar placht te grabbelen.

De tekeningen zijn van een hoog niveau. Zwart-wit, veel contrast, rasters, realistisch genoeg om naar de keel te grijpen en pulpy genoeg om de surreële sfeer te vertolken. Ik denk Spaey, ik denk soms zelf Burns. (Al staat die laatste in mijn hoofd waarschijnlijk ook vooraan te drummen door de gelijkenissen tussen Sky en de vloeiende manier waarop Burns symboliek in “Black Hole” verweefde.)

Peeten strooit ook met gulle hand referenties naar muziek rond. Het is een plezier om verschillende clues te ontdekken. (En later, als Peeten de referenties opsomt op het laatste schutblad, te ontdekken dat je er toch een paar goed had)

Uiteraard is er ook sprake van schoonheidsfoutjes. De lettering kon me bijvoorbeeld niet bekoren wegens één of ander overduidelijk computerfont. Misschien mogen we niet teveel verwachten van een eenmansleger maar handlettering had toch echt beter gestaan.

De teksten zijn soms wat aan de zweverige literaire kant en normaal zou met dat vrij erg storen, maar binnen dit concept kan ik het nog net hebben. Maak ook eens de denkoefening: “Hoe zou dit in het Engels lezen?” en merk dat je, net als in lyrics van liedjes, net iets meer door de vingers zou zien.

Ik heb niets dan respect voor mensen met een eigen visie die ze koppig doordrijven dus ik kan dit boek niet genoeg aanprijzen. (misschien moet ik zeggen “artistieke” visie, Pol Pot en consorten hadden immers ook een visie die ze koppige doordreven.)

Wie van Lynch, Cronenberg of Burns houdt zal zich aan dit boek geen buil vallen. Wie van mooie tekeningen houdt evenmin.

Sky

Geert Peeten

Eigen beheer

(verdeeld door “Pinceel Stripverspreiding”, onthoudt dat voor in het geval uw stripboer geen exemplaren in stock heeft)