Wild…

Savage Dragon is een creatie van Erik Larsen en wordt al sinds de start van de uitgeverij door Image uitgegeven. Larsen werd groot als stripmaker toen hij voor Marvel Comics The Amazing Spider-Man schreef en tekende. Toen het huis der ideeën begin jaren negentig leegliep en een hele reeks tekenaars Image oprichtten was Larsen er daar één van. Savage Dragon is naast Spawn de enige comic uit die beginperiode die nog uitgegeven wordt.

Ik heb nog geen enkele comic van Savage Dragon gelezen. Het enige dat ik ervan weet is dat het hoofdpersonage groen en gespierd is en een vin op zijn hoofd heeft. Hij is tevens flik en raakt constant in allerhande gevechten met superschurken verwikkeld. Naar verluid is de stripreeks niet de zoveelste domme superheldenreeks en zit er meer in de verhalen dan oeverloze vechtpartijen. Goed zo.

En dan is daar nu Twisted Savage Dragon Funnies. Die heb ik wel gelezen. Het boek is een bundeling van korte verhalen rond de Savage Dragon. Het leuke is dat die verhalen zich allemaal buiten de continuïteit van de hoofdreeks afspelen. Je moet de hoofdreeks dus niet kennen om hier van te genieten.

Alle kortverhalen zijn gemaakt door zogenaamde Indy-auteurs. Mensen die doorgaans undergroundstrips maken. De meesten onder hen brengen de trukendoos van het Indygenre met zich mee. Dat wil zeggen: introspectie en/of fun.

De verhalen in deze trade vallen ruwweg te verdelen onder twee noemers: ofwel zijn het absurde parodieën op de superheldenstrip, ofwel plaatsen ze de superheld in alledaagse situaties. In beide categorieën zijn zelfs de minst goede verhalen op zijn minst entertainend.

Hoewel sommige parodieën hilarisch zijn gaat mijn voorkeur toch uit naar de verhalen met een alledaagse setting. Superhelden die aan blind dating doen of superschurken in therapeutische praatsessies hebben net dat beetje extra. Soms overstijgen de verhalen zelfs het puur humoristische en komt er emotie de hoek om geslopen.

De tekenstijlen zijn even uiteenlopend als fantastisch. Hou in gedachten: dit zijn tekenaars wiens stijl afwijkt van de norm. Net daardoor doen hun stijlen zo verfrissend aan. Veel geëxperimenteer ook, met kleur of lay-out, soit, met het medium an sich dus. Wie eens iets anders wil kauwen is hier dus op zijn plaats.

Eveneens het vermelden waard is dat er in deze bundel een verhaal werd opgenomen van een Belg. Dieter Van der Ougstraete mag staan blinken naast namen als Erik Larsen, Tom Scioli en Dean Haspiel. Hij levert één van de beste parodieën uit het boek, simpelweg omdat hij het nog lijkt te menen ook. Zijn superschurken, gebaseerd op ingewanden, behoren tot de innovatiefste in dit boek. Van der Ougstraete tekent graag verwrongen, gespleten en een beetje ranzige personages in felle kleuren. Zijn stijl doet denken aan de betreurde Ren & Stimpy van John Kricfalusi.

Van der Ougstraete is bezig aan zijn eerste boek en gebaseerd op deze strip zijn mijn verwachtingen hoog gespannen.

UPDATE => Dat eerste boek is uit. Lees meer hier.