Recensie – Buit van Strip Turnhout

Goud

Als ik nu, enkele dagen later, aan Strip Turnhout terugdenk dan zie ik chaos: standjes, vluchtige gesprekken, dansen, alcohol, prijsuitreikingen, signeersessies, interviews, hapjes, maagzuur, sketch battles, wijzen, nawijzen, Kiekeboes, Adhemars en dergelijke meer. Gelukkig heb ik daar ook enkele strips opgepikt want die zijn toch de hoofdgasten op zo’n festival. Omdat het er zoveel waren bespreek ik er meteen, snel en summier een aantal van de kortere. Later volgen van andere strips misschien nog meer uitgebreide recensies. En avant!

Kreukelzone: de stripdagboeken van Sandra de Haan – Eigen beheer

Sandra de Haan keert na het grote verzamelalbum “Hokjesdenken” terug naar het kleinere, meer handzame en ook goedkoper formaat van boekjes in eigen beheer en dat doet ze goed. Realistisch-humoristische overpeinzingen over het leven van alledag. De grappen drijven meestal meer op de gedachtegang van Sandra dan op een pointe. De Haan is een meesteres in het observeren en is op haar best als ze bepaalde types omschrijft: de theatermaakster, de carrièremaakster, de spiritualiste, enzoveert. Net (en waarschijnlijk ook een beetje) echt (waar).

Bunbun: Carrots Included – Mattt Baaij – Syndikaat

Op het eerste gezicht zou je Bunbun, een schattig lief konijntje, laten aansluiten in het rijtje van zoethouders voor klein grut. Als men deze korte gags echter van dichterbij bekijkt ontdek je echter heel wat bloed, seks en sadisme in de kleurrijk geïllustreerde grappen. Nice.

Baaij goochelt op overtuigende wijze met de conventies van bepaalde bekende grappen: de gestrande reiziger op het onbewoonde eiland, de zelfmoordterrorist, de prinses in de door een draak bewaakte toren, … en al evenzeer met de conventies van de strip zelf. Zijn figuren durven al eens de rand van de prentjes en de grenzen van het fatsoen te overtreden. Dat smaakt naar nog.

Liefs uit Riga – Mijn eerste keer – 2017 –Oh My God! – Aimée De Jongh – Eigen beheer

Aimée de Jongh is een veelzijdige tekenares en dat bewijst ze met deze vier boekjes. Het lijkt wel of ze voor elk verhaal een nieuwe stijl uitdenkt. Of voor elke nieuwe stijl die ze wil uitproberen een verhaal bedenkt.

In “Oh My God!” worden als kerstkaarten vermomde cartoons rond de Bijbel verzameld. Vrolijk ingekleurde klare lijn tekeningen die variëren van monkellach tot hilarisch.

“Liefs uit Riga” is veruit het mooiste boekje. Het is geen strip, eerder zijn het geïllustreerde e-mails waarin het verslag van de deconstructie van een relatie wordt gedaan. De Jongh verheft vrij doordeweekse teksten tot poëzie door ze te ondersteunen met via computertechnieken geverfde stillevens.

“Mijn eerste keer” is het autobiografische verslag van een eerste keer. Welke eerste keer, dat moet u zelf maar ontdekken. Kort maar grappig, lief en tevens een in het verhaal geïntegreerde mengeling van twee stijlen.

“2017” werd geschreven door Thijs van Domburg. Het verhaal speelt zich af in de toekomst en maakt gebruik van een aantal voor de hand liggende science fiction elementen: tijdreizen, zwervende bendes plunderaars en dergelijke meer. Het wordt echter van de middelmatigheid gered door de humor en de Nederlandse setting van het verhaal. Met een speciale bijrol voor een Belg. Altijd grappig om te zien hoe de Nederlanders over ons denken.

Geluk in Chernobyl! – Saltooo – Universitas

Saltooo timmert al geruime tijd aan de weg en dat zorgt ervoor dat die weg er steeds beter uitziet. Met een zeer neutrale en daardoor herkenbare stijl presenteert hij in dikke lijnen en felle kleuren zijn kijk op de wereld. Gelukkig weet hij zijn stijl naast neutraal ook herkenbaar te maken zodat zijn werk boven dat van mindere cartoonisten uitsteekt.

Het belangrijkste voor een cartoon is echter de grap. Saltooo’s werkterrein strekt zich uit van de actualiteit tot de woordspeling en de absurde hersenkronkel. Voor enkele cartoons moest ik moeite doen om ze te snappen. Dat kan misschien de bedoeling zijn maar bevordert het fastfoodprincipe van het medium niet. Andere cartoons waren dan weer hilarisch en humor op het eerste gezicht. Een boekje om voor de humorliefhebbende gasten in mijn toilet te leggen. En dat is een groot compliment.

Klote vakantieboek – Hallie Lama – Xtra

Hallie Lama maakt vuile grapjes in een ranzige stijl. Geen voer voor Kuifjefans dus maar des te meer spek voor de bek van mensen die van dingen houden met een hoekje af. In zijn kenmerkende krabbelstijl presenteert Lama ons een reeks cartoons die hij voor de verandering verkleed als een vakantieboek.

Hoewel de cartoons als vanouds goed zijn voor enkele luide lachuitbarstingen blijkt het beste aan dit boek de lange verhalen te zijn. Het eerder in “Pulpman” verschenen “De koning van de uien” en een 24 Hour Comic, “Tante Bertje”, bewijzen niet alleen dat Lama ook overweg kan met een langer verhaal, maar dat hij er nog beter in is dan in cartoons. Pas hier komt zijn absurdisme helemaal tot zijn recht, mede door de van de pot gerukte plotwendingen die men in een cartoon nu eenmaal niet kan uitvoeren. Fans van droge, surreële humor à la Groot-Brittannië: u weet weer wat te kopen.

Alexander De Grote – Bart Proost – Brabant Strip VZW

Tijd voor een bekentenis. Jaren geleden wezen we op basis van enkele pagina’s de strip “Alexander De Grote” af voor Plots Stripmagazine. Ten onrechte blijkt nu. In ons voordeel spreekt echter dat wat de strip echt goedmaakt pas overduidelijk wordt als je een tiental afleveringen gelezen hebt.

Eerst en vooral valt de goed uitgewerkte cast op. In deze historische sitcom is de hiërarchie van de personages zeer belangrijk: Alexander zelf die met een minderwaardigheidscomplex sukkelt, de kruiperige en soms spottende leermeester Aristoteles, de bazige echtgenote: stuk voor stuk doordachte en effectieve personages.

Ten tweede zijn er de historische gebeurtenissen rond Alexander die Bart Proost een eigen humoristische draai weet te geven in zijn gags.

Proost kleurt zijn hoekige tekeningen in met pasteltinten en weet zelfs zijn kleurgebruik een eigen stijl mee te geven door niet enkel de lege vlakken maar ook de lijnen zelf te kleuren.

Proost slaagt erin een humorstrip te maken die iedereen in het gezin kan lezen zonder te braaf of saai te worden en dat valt niet zoveel voor. Aangenaam leesvoer voor alle leeftijden dus.

De Lijn nr. 7: De Historische Lijn – Uitgeverij Tangent

De Lijn is één van de weinige smallpress anthologieën die er nog bestaan op de Nederlandstalige markt en alleen dat is al een goede reden om het blad te kopen. Misschien is dat geen aanleiding genoeg voor u dus moet u maar overtuigd worden door de inhoud.

“De Lijn” werkt elk nummer met een thema en dat is dit keer “geschiedenis”. Dat is meteen ook het enige wat de strips in dit blad met elkaar gemeen hebben. Elke stripmaker benadert het thema vanuit een andere hoek: van science fiction tot humor en van drama tot sprookje. Dit levert een even eclectische als entertainende leesrit op. Tekenstijlen en verhalen zijn zo verscheiden dat het ook niet anders kan of hier zit iets tussen dat u zult smaken. En voor 3,5 euro levert dit blad ook meteen een zeer grote prijs/kwantiteit/kwaliteit. Niet twijfelen: gaan.

Zo, en nu ga ik even rusten.

Dit bericht werd geplaatst in Recensies, Stripelmagazine en getagged met , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

Plaats een reactie